پروپیلن گلیکول (propylene glycol)

1 نام های غیر اختصاصی

BP: پروپیلن گلیکول

JP: پروپیلن گلیکول

PHEUR: پروپیلن گلیکول

USP: پروپیلن گلیکول

2 مترادف

1،2- دی هیدروکسی پروپان. ; 2-هیدروکسی پروپانول؛ متیل اتیلن گلیکول؛ متیل گلیکول؛ پروپان-1،2-دیول؛ پروپیلن گلیکولوم

3 نام شیمیایی و شماره ثبت CAS

1،2-پروپاندیول [06-55-57]

(-)-1،2-پروپاندیول 1-14-4254]

(+)-1،2-پروپاندیول [3-15-4254]

4 فرمول تجربی و وزن مولکولی

C₃H₈O₂ 76. 09g/mol

5 فرمول ساختاری

6 رده عملکردی

نگهدارنده ضد میکروبی؛ ضد عفونی کننده؛ مرطوب کننده؛ پلاستیسایزر؛ حلال؛ عامل تثبیت کننده؛ حلال قابل امتزاج با آب.

7 کاربرد در فرمولاسیون دارویی یا فن آوری

پروپیلن گلیکول به طور گسترده ای به عنوان یک حلال، عامل استخراج کننده، و نگهدارنده در انواع فرمولاسیون های دارویی تزریقی و غیر تزریقی استفاده می شود. این ماده در مقایسه با گلیسیرین حلال و کمک حلال بهتری است و طیف گسترده ای از مواد مانند کورتیکواستروئیدها، فنل ها، داروهای سولفاتی، باربیتورات ها، ویتامین ها (A و D)، اکثر آلکالوئیدها و بسیاری از بی حس کننده های موضعی را حل می کند. به عنوان یک ضد عفونی کننده شبیه اتانول است و خواص ضد کپکی شبیه گلیسیرین دارد و فقط کمی کمتر از اتانول موثر است. پروپیلن گلیکول معمولاً به عنوان یک نرم کننده در فرمولاسیون های پوششی فیلم مایی استفاده می شود. پروپیلن گلیکول همچنین در لوازم آرایشی و بهداشتی و در صنایع غذایی به عنوان حامل برای امولسیفایرها و به عنوان حاملی  ای برای طعم دهنده ها به جای اتانول استفاده می شود، زیرا عدم فراریت آن عطر یکنواخت تری را ارائه می دهد.

8 توضیحات

پروپیلن گلیکول مایعی شفاف، بی رنگ، چسبناک، تقریباً بی بو، با طعمی شیرین و کمی تند شبیه به گلیسیرین است.

9 ویژگی معمولی

دمای خود اشتعال 371 درجه سانتیگراد

نقطه جوش 188 درجه سانتیگراد

چگالی 1/038 گرم بر سانتی متر مکعب در 20 درجه سانتیگراد

اشتعال پذیری حد بالایی، 12. 6% v/v در هوا. حد پایین، 2. 6% v/v در هوا.

نقطه اشتعال 99 درجه سانتیگراد (ظرف باز)

نقطه ذوب 59 درجه سانتیگراد

اسمولاریته محلول آبی 2. 0% v/v با سرم هم اسمزی است.

ویسکوزیته (دینامیک) 58. 1 mPa s (58. 1 cP) در 20 درجه سانتیگراد.

 حلالیت

قابل امتزاج با استون، کلروفرم، اتانول (95%)، گلیسیرین و آب. محلول در 1در 6 قسمت اتر. با روغن های معدنی سبک یا روغن های ثابت قابل اختلاط نیست، اما برخی از اسانس ها را حل می کند.

10 تست های تشخیصی دارویی

11 ثبات و شرایط نگهداری

در دماهای سرد، پروپیلن گلیکول در یک ظرف خوب در بسته پایدار است، اما در دماهای بالا، در فضای باز، تمایل به اکسید شدن دارد و محصولاتی مانند پروپیالدئید، اسید لاکتیک، اسید پیروویک و اسید استیک تولید می کند. پروپیلن گلیکول هنگامی که با اتانول (95%)، گلیسیرین یا آب مخلوط شود، از نظر شیمیایی پایدار است. محلول های آبی ممکن است با اتوکلاو استریل شوند.

پروپیلن گلیکول جاذب رطوبت است و باید در یک ظرف دربسته و دور از نور و در جای خشک و خنک نگهداری شود.

12 ناسازگاری

پروپیلن گلیکول با معرف های اکسید کننده مانند پرمنگنات پتاسیم ناسازگار است.

13 روش ساخت

پروپیلن توسط آب کلر به کلروهیدرین تبدیل شده و به اکسید پروپیلن 1،2 هیدرولیز می شود. با هیدرولیز بیشتر، اکسید پروپیلن 1،2 به پروپیلن گلیکول تبدیل می شود.

14 ایمنی

پروپیلن گلیکول در طیف گسترده ای از فرمولاسیون های دارویی استفاده می شود و به طور کلی به عنوان یک ماده نسبتا غیر سمی در نظر گرفته می شود. همچنین در مواد غذایی و لوازم آرایشی و بهداشتی بسیار مورد استفاده قرار می گیرد. احتمالاً به دلیل متابولیسم و ​​دفع آن، پروپیلن گلیکول سمیت کمتری نسبت به سایر گلیکول ها دارد. پروپیلن گلیکول به سرعت از دستگاه گوارش جذب می شود. همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد وقتی روی پوست آسیب دیده استفاده می شود، به صورت موضعی جذب می شود. این به طور گسترده در کبد متابولیزه می شود، عمدتا به اسیدهای لاکتیک و پیروویک، و همچنین بدون تغییر از طریق ادرار دفع می شود. در فراورده های موضعی، پروپیلن گلیکول به عنوان تحریک خیلی کمی ایجاد می کند، اگرچه تحریک کننده تر از گلیسیرین است. برخی گزارش‌ها مبنی بر درماتیت تماسی مرتبط با پروپیلن گلیکول وجود دارد. مقداری تحریک موضعی پس از اعمال بر روی غشاهای مخاطی یا زمانی که همراه با پوشش استفاده می شود، ایجاد می شود. در صورت استفاده از پروپیلن گلیکول در غلظت بالا، تجویز تزریقی ممکن است باعث درد یا تحریک شود. تخمین زده می شود که پروپیلن گلیکول یک سوم به اندازه اتانول مسموم کننده باشد، و تجویز مقادیر زیاد آن با اثرات نامطلوب بیشتر بر سیستم عصبی مرکزی، به ویژه در نوزادان و کودکان همراه است. سایر واکنش های نامطلوب گزارش شده، اگرچه به طور کلی جدا شده اند، عبارتند از: سمیت گوش. اثرات قلبی عروقی تشنج؛ و هیپراسمولاریته و اسیدوز لاکتیک، که هر دو بیشتر در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی رخ می دهند. احتمال بروز عوارض جانبی پس از مصرف مقادیر زیاد پروپیلن گلیکول یا تجویز آن در نوزادان، کودکان زیر 4 سال، زنان باردار و بیماران مبتلا به نارسایی کبدی یا کلیوی بیشتر است. عوارض جانبی ممکن است در بیماران تحت درمان با دی سولفیرام یا مترونیدازول نیز رخ دهد. بر اساس داده های متابولیک و سم شناسی، WHO میزان مصرف روزانه قابل قبول پروپیلن گلیکول را تا 25 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن تعیین کرده است. فرمولاسیون حاوی 35 درصد پروپیلن گلیکول می تواند باعث همولیز در انسان شود. در مطالعات حیوانی، شواهدی مبنی بر تراتوژن یا جهش زا بودن پروپیلن گلیکول وجود نداشته است. موش‌ها می‌توانند دوز خوراکی مکرر روزانه تا 30 میلی‌لیتر/کیلوگرم وزن بدن را در رژیم غذایی طی 6 ماه تحمل کنند، در حالی که دوز مکرر خوراکی روزانه 2 گرم بر کیلوگرم در رژیم غذایی سگ به مدت 2 سال مشکلی ایجاد نکرد. 

15 اقدامات احتیاطی

اقدامات احتیاطی معمولی متناسب با شرایط و مقدار مواد مورد استفاده را رعایت کنید. پروپیلن گلیکول باید در محیطی با تهویه مناسب استفاده شود. محافظت از چشم توصیه می شود. در بریتانیا، حد قرار گرفتن طولانی مدت (8 ساعت TWA) در محل کار برای بخار پروپیلن گلیکول و ذرات 474 میلی گرم بر متر مکعب (ppm150) و 10 میلی گرم بر متر مکعب برای ذرات است.

16 وضعیت نظارتی

در GRAS فهرست شده است. برای استفاده به عنوان یک افزودنی غذایی در اروپا پذیرفته شده است. در پایگاه داده‌های مواد غیرفعال FDA در فراورده های دندانپزشکی؛ تزریق‌های IM و IV؛ استنشاقی‌ها؛ فراورده‌های چشمی، خوراکی، گوش، پوست، رکتوم، موضعی و واژینال) گنجانده شده است. در فهرست داروهای غیر تزریقی و تزریقی دارای مجوز در بریتانیا وجود دارد. در فهرست مواد غیر دارویی قابل قبول کانادا گنجانده شده است.

17 مواد مرتبط

پروپیلن گلیکول آلژینات.