پارافین (paraffin)

پارافین یاHard wax, paraffinum durum, paraffin wax)   (مخلوطی خالص از هیدروکربن های اشباع شده جامد با فرمول C_nH_2n+2 است که از پترولاتوم یا shale oil استخراج شده است.

پارافین بدون مزه، بدون بو، بی رنگ و شفاف یا سفیدرنگ است. ممکن است شکننده به نظر برسد و با لمس کردن چرب است. از نظر میکروسکوپی از میکروکریستال ها تشکیل شده است. پارافین در حالت ذوب شده خاصیت فلورسنتی ندارد و بوی جزئی ممکن است داشته باشد.

محلولیت: پارافین در کلروفرم، اتر، روغن های فرار و بیشتر روغن های ثابت گرم محلول است و به طور جزئی در اتانول حل میشود. عملا در اتانول 95% و استون و آب نامحلول است. پارافین در شرایطی که ذوب و سپس سرد شود با بیشتر واکس ها اختلاط پذیر است.

نقطه ذوب: محصولات با محدوده ذوب مختلف وجود دارند، عموما 66 تا 48 درجه سانتی گراد.

نقطه جوش: بیش از 370 درجه سانتی گراد

وزن مولکولی: 436.84

دانسیته:0.89-0.84 g.cm³ در 20 درجه سانتی گراد

Flash point: 113 درجه سانتی گراد

ویسکوزیته: در دمای 60 درجه سانتی گراد 6.89 mPa.s

موارد و مقدار مصرف:

 از پارافین بعنوان عامل قوام دهنده و در پایه پماد ها استفاده میشود.

پارافین عموما در فرمولاسیون های موضعی و بعنوان بخشی از پماد ها و کرم ها استفاده میشود. علت بکار بردن پارافین در پماد ها افزایش قوام پماد و یا بالا بردن نقطه ذوب پماد است. پارافین بعنوان coating agent  در روکش کردن کپسول ها و قرص ها هم استفاده میشود. همچنین پارافین  برای تغییر در آزادسازی دارو از ion-exchange resin beads  در روکش کردن بکار میرود.

    پارافین در بعضی صنایع غذایی هم مصرف دارد.

سمیت و عوارض:

به طور کلی پارافین در پماد های موضعی و روکش کردن قرص و کپسول غیرسمی و غیر تحریک کننده محسوب میشود با این حال عارضه granulomatous ممکن است به دنبال تزریق پارافین برای اهداف زیبایی یا تسکین درد رخ دهد. هم چنین تنفس پارافین آئروسول شده میتواند به بیماری های تنفسی منجر شود. بلع مقدار قابل توجهی از پارافین سفید میتواند به انسداد روده بینجامد.

ناسازگاری:

آتش سوزی ممکن است به دنبال احتراق روغن و سایر مواد قابل احتراق رخ دهد.

با این حال روغن معدنی تحت تاثیر محلول های آبی اسیدها، قلیاها، اکثر عوامل اکسید کننده و اکثر عوامل کاهنده قرار نمی گیرد.

نکات مهم حین کار و مصرف:

در انگلیس مقدار مجاز فوم واکس پارافین در هوا برای کسانی که از نظر شغلی در معرض  هستند 2mg.cm³ برای بلند مدت و 6mg.cm³ برای کوتاه مدت است  سوختن ناکامل پارافین میتواند منجر به تولید گاز های سمی مثل کربن مونوکسید و کربن دی اکسید، هیدروکربن های متنوع، آلدهید و دوده شود که تنفس آنها در فضای بسته یا در فضای باز و غلظت بالا میتواند خطرناک باشد.

شرایط نگهداری:

پارافین ماده ای پایدار است و از نظر شیمیایی با مواد قلیایی یا اسیدهای غلیظ واکنش نمی دهد ولی ذوب و انجماد مکرر میتواند ویژگی های فیزیکی آن را تغییر دهد. پارافین باید در محفظه در بسته و در دمای 27- 20درجه سانتی گراد نگهداری شود.

References:

Handbook of Pharmaceutical Excipients (fifth Edition)

Anton-paar.com