گلوگز مایع (liquid glucose)

1. نام های غیر اختصاصی ( ژنریک ):

فارماکوپه بریتانیا: گلوکز مایع

فارماکوپه اروپا: گلوکز مایع

دارونامه ملی فارماکوپه آمریکا: گلوکز مایع

2. نام های مترداف:

شربت ذرت؛ سیفارم سوئیت؛ فلولیس؛ گلوکومالت؛ شربت گلوکز؛ گلوکز مایع؛ گلوکز شیرین؛ مایلوز؛ روکلیس؛ شربت نشاسته

3. نام شیمیایی:

گلوگز مایع

4. فرمول تجربی و وزن مولکولی:

C₆H₁₂O₆                

180.1 g/mol

5. مقوله عملکردی:

عامل روکش دادن؛ عامل شیرین کننده؛ بایندر قرص

6. کاربرد در فرمولاسیون دارویی یا فنآوری:

گلوکز مایع به عنوان یک پایه در محلول ها و شربت های خوراکی و همچنین به عنوان عامل برای گرانول کردن و پوشش در تولید قرص استفاده می شود. در محلولهای قندی جهت پوشش قرص، گلوکز مایع برای به تاخیر انداختن تبلور ساکارز  استفاده  می شود. گلوکز مایع در محصولات شیرینی پزی کاربرد دارد.

7. خواص ظاهری:

محلول آبی گلوکز مایع ازدکستروز، دکسترین، فروکتوز، و مالتوز، و سایر معمولا از ترکیباتی متشکل الیگو ساکاریدها و پلی ساکاریدها است. مایعی بی رنگ، بی بو و ویسکوز با طعم شیرین و طیف رنگی سفید تا زرد کم رنگ ( کهربایی).

گلوکز مایع بر اساس درجه هیدرولیز به چهار دسته بر حسب معادل دکستروز (DE) طبقه بندی می شود:

تیپ 1: 38 -20 معادل دکستروز؛

تیپ 2: 58-38 معادل دکستروز؛

تیپ 3: 73-58 معادل دکستروز؛

تیپ 4: < 73 معادل دکستروز.

8. مشخصات فارماسیوتیکس:

جدول شماره 2. مشخصات فارماسیوتیکس گلوکز مایع

9. ویژه گی های خاص:

چگالی: 1/431گرم بر سانتی متر مکعب در دمای 20 درجه سانتیگراد

انحلال پذیری:

 قابل امتزاج با آب؛ تا حدی قابل اختلاط با اتانول (90%).

نتایج حاصله نشان میدهد که حلالیت در آب با افزایش دما افزایش خطی را نشان می‌دهد، در حالی که برای محلول‌های حاوی مخلوط اتانول/آب، این خطی نیست.  از آنجایی که گلوکز حلالیت بسیار بالایی را نشان می دهد، از آن می توان برای مطالعه فرآیند تبلور گلوکز در مخلوط های حاوی ضد حلال استفاده کرد.

ویسکوزیته (دینامیک):

13/5 -14 میلی پاسکال ثانیه در دمای 21 درجه سانتیگراد

10. ثبات و شرایط نگهداری:

گلوکز مایع را باید در ظرف کاملا دربسته و در فضای خنک و مکان خشک نگهداری شود. درجه حرارت بالا باعث تغییر رنگ می شود.

11. ناسازگاری ها:

گلوکز مایع با عامل اکسیداسیون قوی ناسازگار است.

12. روش تولید:

گلوکز مایع توسط اسید با هیدرولیز ناقص یا هیدرولیز آنزیمی نشاسته تولید می شود.

13. ایمنی:

گلوکز مایع در فرمولاسیون های دارویی خوراکی و محصولات قنادی استفاده می شود و عموما به عنوان یک ماده غیر سمی و مواد غیر محرک در نظر گرفته می شود.  در افراد افراد دیابتی با احتیاط مصرف می شود.

14. اقدامات احتیاطی:

اقدامات احتیاطی معمولی متناسب با شرایط و کمیت مواد مصرفی را رعایت کنید.

15.سمیت:

سطوح سرمی بسیار بالای گلوکز در بیماران دیابتی درمان نشده (نوع I یا نوع II) مشاهده می شود. گلوکز اضافی مزمن باعث اثرات سمی بر ساختار و عملکرد بسیاری از سلول ها و اندام ها از جمله پانکراس و سلول های جزایر پانکراس می شود. چندین مسیر بیوشیمیایی و مکانیسم های عملی برای سمیت گلوکز پیشنهاد شده است. اینها شامل خود اکسیداسیون گلیسرآلدئید، فعال سازی پروتئین کیناز C، تشکیل متیل گلیوکسال و گلیکاسیون، متابولیسم هگزوزامین، تشکیل سوربیتول و فسفوریلاسیون اکسیداتیو می باشد. همه این مسیرها در تشکیل انواع اکسیژن فعال مشترک هستند که در طول زمان باعث استرس اکسیداتیو مزمن می‌شوند که به نوبه خود باعث اختلال در بیان ژن انسولین و ترشح انسولین و همچنین افزایش آپوپتوز می‌شود. سه محصول حاصل از متابولیسم گلوکز (گلیوکسال، متیل گلیوکسال و دئوکسی گلوکزون) با واکنش با گروه های آمینه بر روی پروتئین های درون سلولی و خارج سلولی، محصولات نهایی گلیکاسیون پیشرفته (AGEs) را تشکیل می دهند. AGE ها نقش مهمی در پاتوژنز عوارض ثانویه دیابت، به ویژه با توجه به بیماری میکرو واسکولار در شبکیه، اعصاب و کلیه دارند.